Lucky (Short Story: KathNiel Fan Fic) part 3
SHORT STORY #2: LUCKY ( A cover song from KathNiel)
***
Katelyn Fernando's Point of View
"IKAW!" Sigaw ni Dada sken at lumapit..
Nanginginig naman ako at the same time naiiyak na, ano na naman ba ang ginawa ko? Ako na lang ba ang laging masama sa paningin ni Dada ah? Minahal ko lang naman siya eh, masama ba yun? Tingin niya ba na kahit ganung ko siya ka-mahal eh, magagawa ko silang siraing dalawa ah?
Bigla naman akong hinila ni Dada, "D-dada.."
"BEB! Bakit mo kinakampihan yang maninira at malandi na babae na yan ah?! Hindi ka ba naniniwala sken-----" Sigaw ni Jessica
Tumigil siya sa paglalakad at humarap skniya, "HINDI! HINDI NA JESSICA!" galit na tono niya
"B-beb?" nanghihinang sabi ni Jessica
"WAG NA WAG MO KONG MATAWAG NA BEB! WALA NA TAYO!"
"A-are you?! HOW CAN YOU DO THIS TO ME?!"
"I should be asking you that question, HOW CAN YOU DO THIS TO ME HUH?! All I did was to love you, Jessica.. I thought you're different from them, but I was wrong.." Kitang kita ko sa mga mata niya na mahal na mahal niya ito at nasasaktan siya.
"But she did this to me.. to us.. She's try to ruin our rel----"
"JUST SHUT UP!!" lalong humihigpit yung hawak ni Dada sa wrist ko.
"WHY?!?! SHE'S JUST YOUR BEST FRIEND!! YOU! *sabay turo sken* YOU'VE RUINED OUR REL----"
"GODDAMN IT! I SAID SHUT UP!!" Lahat ng tao, natahimik, nakakabingi yung sigaw ni Dada, "You know nothing about her so shut the fck up! I don't know that your that kind of girl, Jessica. You're full of insecurities, and maybe they're right.. You are a slut.."
Nagulat ang lahat sa binitiwang salita ni Dada, ikaw ba naman sabihan ng isang lalaki na SLUT. Naawa na din ako kay Jessica, bigla na lang siyang bumagsak sa floor at umiiyak. Kahit ako masabihan ng ganon eh magbbreak down din ako. Ang sakit lang nun, ampness. Hinila hila ko din ang kamay niya para sabihin na tama na at tara na. Masyado ng ma-eskandalo tong umagang to.
Tumingin naman siya sken, nakikita kong nangingilid na yung mga luha niya sa mata niya. Alam kong nabigla din siya sa mga sinabi niya at hindi ito sinasadya.. Tumingin siya ulit kay Jessica, alam kong gusto niyang bawiin ang mga sinabi niya at yakapin ito.
Hinila na lang ako ni Dada, at tuluyang umalis.
"Dada! B-bitiwan mo na ooh, ang s-sakit eh!" Daing ko pero hindi niya ako pinapansin, patuloy pa din siya sa paghihila at pagalalakad niya.
Nung nasa may field na kami ng school, binitawan na niya ako.
"DARWIN! bakit mo ba ako hinihila ah?! Ano bang problema mo ah?! At pati dun sa mga pagbibitiw mong mga salita ah?! Kahit anong mangyari sana naman respeto pa din-----"
"RESPETO?!?! BAKIT SIYA BA NIRESPETO AKO?!" Sigaw niya sabay hawak sa balikat ko, natulala naman ako sa mga sinabi niya. Tinitignan ko lang siya, at kinalas yung mga kamay niya sa balikat ko. Hindi.. Hindi ko na kilala si Dada, hindi na siya yung dating kalmado pag nakikipagusap.
Nung umatras ako ng kunti, nagsalita siya, "S-sorry.."
"Darwin, i-ikaw na ba talaga yan?"
"Tss. Pati ang pag tawag mo sken bago na pala.." sabay tupo niya sa benchers at tumungo..
At alam ko na kapag nilalagay niya ang mga kamay niya sa mga mata niya... Umiiyak na siya nyan. Ngayon ko lang siya ulit nakitang umiyak. Bihira ko lang siyang makitang umiyak, at alam kong umiiyak lang siya kapag sobrang nasasaktan na siya, katulad ngayon.
Umupo ako sa tabi niya, "Ang weak ko ba? Kaya siguro nagawa niya akong lokohin.." sabay punas sa mga luha niya..
Niloko siya ni Jessica? Paanong?
"N-niloko ka----"
Tumango siya, "Oo, niloko niya ako. Ano Kate, pagtatawanan mo ba ako ah? Nagmahal ako ng babaeng manloloko, tama ka, nasa harapan ko na nga, nagbubulag bulagan pa din ako."
"H-hindi naman sa ga-----"
"EH ANO KATE?! Sabihin mo nga sken ah! ANG TANGA TANGA KO! ANG GAGO GAGO KO!" Napatayo siya at tinuro turo ang sarili niya.
*PAAAAAAAAAK* Nasampal ko siya.
"OO! ANG TANGA TANGA MO DADA AT HINDI LANG YUN ANG MANHID MANHID MO DIN! Yun ang gusto mong marinig dba?! DBA YUN NAMAN TALAGA?! PERO ALAM MO KAYA KA NIYA NILOKO AH?! DAHIL NAPAKA SELFISH MO!"
*PAAAAAAAK* Sa pagkakataon na to, ako naman ang nasampal niya.
Sa sobrang gulat ko, nanginginig ako at nagsimula na akong umiyak... Bigla na lang rumagasa yung mga luha ko sa mata ko.
"S-sorry..." Sinubukan niya akong lapitan pero umatras ako, at napahawak ako sa pisnge ko.
"Wag kang lumapit sken, hin-hindi na kita kilala..."
"Kate.."
"WAG KANG SABING LUMAPIT EEEEH!!"
"Kate.. Hindi ko talaga sina----"
"ISA! ISA PANG HAKBANG AT LUMAPIT KA SKEN! WAG MONG AASAHAN NA PAPATAWARIN PA KITA..." sobrang nanghihina ang mga tuhod ko at dahil dito eh napabagsak ako sa may field at nilagay ang kamay ko sa mga mata ko, sobrang sakit nung ginawa niya sken, hindi ko inaasahang magagawa niya akong pangbuhatan ng kamay.
May bigla na lang yumakap sken, "SABING WAG MO KONG LALAPITAN EEEEH!!"
"Kate.."
"UMALIS KA NA! HINDI NA KITA KILALA!"
"Kate.. Sorry, hindi ko talaga sinasadya, sadyang bugso lang ng damdamin ko...Kate.. Sorry..." Niyayakap niya ako from my behind, shmpre nakaupo din siya.
"Lecheng sorry na yan!! Wala ka nang alam na sabihin kung hindi sorry!"
Hindi siya umiimik at niyakap niya lang ako, nagdesisyon naman akong tumayo pero bago ito, pinunasan ko ang luha ko.
Nung tumayo na ako, "Wag mo kong susundan.. Sinayang mo lang ang 13 years ng friendship natin." Sabay lumayo na.
Ayokong umiyak ngayon, wag dito. 2nd period na pala, tss. Parang nag cut class ako ngayon. Pumunta muna ako sa banyo at inayos ang sarili ko, ayoko nila akong nakikita na ganto ang itsura.
Pagkapasok ko sa classroom, "Ms. Fernando, your late." teacher namin sa Filipino.
"Sorry po ms." Sabay tungo nadampi naman ng mga mata ko si Darwin, nakaupo na pala siya at nakakatitig sken. Nangungusap yung mga mata niya pero madali ko naman inalis yung mata ko.
"Ms. President, tapos na ba kayo sa play?" teacher
"Ah Ms. opo, kunting practice na lang po lalo na po dun sa part nila Juli at Basilio---"
"Ah Ms. President at Ms. ayoko na pong maging Juli, ska po may tonsilitis po ako, hindi ako makakanta ng ayos.."
"HAA?! Eh two weeks na lang, play na!" Ms. President
"Maghanap na lang kayo nung magaling kumanta, masakit talaga ang lalamunan ko eh, sorry talaga. Kesa naman masira yung play dahil sa boses ko, hanap na lang kayo ng iba.."
"Ms. President, may point siya, hanap na lang kayo ng sub. Hindi nga maganda ang pakiramdam ni Ms. Fernando. Okay class, kung sino man ang mag volunteer na kapalit eh may incentive galing sken."
Nagulat naman ako, dahil ang daming nagtaasan na babae, incentive ba naman daw eh! Ang meaning nun may +1 sa mismong grade sa card. Wow lang
Biglang bumulong sken si David, "Masakit nga ba ang lalamunan? O ayaw mo lang talaga siyang maka partner?" Napatingin naman ako kaagad skniya. At binigyan niya lang ako ng half smile. Ang totoo talaga ayoko siyang makapartner..
"Okay, so si Audrey na ang bagong ka partner ni Darwin. So Ms. Fernando ikaw na ang incharge sa curtains."
"Opo ms." Ako
Tinignan ko naman si Darwin at nakita kong disappointed yung mukha niya. Napa *sigh* na lang ako.
"Magbback out ka ba talaga?" bulong ulit ni David
"Ah.. Oo naman, masakit talaga kasi yung lalamunan ko eh.." sabay hawak sa may leeg ko at umubo.
"The Great Pretender..." sabay ngisi niaya
Hindi na lang ako umimik, kasi totoo naman eh..
---
The next day...
"Darwin! Hoy ano ba! Concentrate naman!! Aish! Papatalo na lang ba tayo ah?!" Asar na sabi ni Ms. President
"S-sorry.." sabay tungo ni ni Darwin, ilang beses na kasi inuulit yung kanta pero walang emosyon..
"AISH! BUKAS NA NGA LANG MAG PRACTICE! KAPAG TAYO NATALO, HINDI KO PIPILITIN SILA MS. NA MAGBIGAY NG INCENTIVES PARA STEN!!" sabay walk out.
"Kung hindi lang nag quit siguro yung isa jan, sana maayos pa yung play.." Yan ang sabi ni David habang dumadaan sa may harap ko, tss nagpaparinig pa.
"CHE! MANAHIMIK KA DA-VID!" eerrr. lahat sila napatingin sken, napalakas ata sigaw ko, tsss. Nakita ko naman na ngumingisi si David at natatawa tawa pa. >.<
"Hehe.. peace.."(^___________^V)
Sabay alis, hahabulin ko sana si David para sapakin, kanina pa yung lalaking yun eh! >.<
Pero bago pa ako makapunta palabas ng pinto eh, may humigit sken.
Si Darwin. 0___0
Hawak hawak niya yung wrist ko, "Ano ba masakit... Bitiwan mo.."
Nakatingin lang siya sken ng diretso and guess what? Hinila na naman niya ako papuntang field..
"SABI NG BITIWAN MO EH!" kinalas ko malakas yung kamay niya sa may wrist ko.
"Ano bang problema mo sken Kate?! Kung yung nasampal kita, sorry. Hindi ko naman talaga sinasadya yun eh, pero para iwasan at magpapalit ng role? Kelangan ba talagang dinadala ang personal na problema sa school works ah?!"
"Wala, wala akong problema..."
"WALA?! Ganyan ka naman lagi eh, sinasabi mo walang problema, pero meron naman talaga!"
"Problema ko?! OO TAMA KA! IKAW.. IKAW NGA ANG PROBLEMA KO! Ayoko kitang maka partner! Nahihirapan na kasi ako eh.." ayan na ang mga luha ko, ampness lang, "Hirap na hirap na ako. Darwin..."
Unti unti nang dumadaloy ang mga luha ko mula sa mga mata ko, "Hirap na akong pigilan yung nararamdaman ko para sayo.. Ang hirap kapag nakikita kitang may kasama kang iba.. Ang hirap kapag pinagpapalit mo yung best friend mo para sa taong mahal mo.. Ang hirap kapag naiichapwera na lang ako at nakakalimutan, kapag hindi mo ako sinisipot sa mga lakad at project naten.. Ang hirap, sobra." napayuko na lang, sobrang bigat ng nararamdaman ko ngayon.
Hinawakan niya ako sa may balikat ko, "Kate.."
Tumango ako at, "BAKIT ANG MANHID MANHID MO DADA?!" Pinag papalo ko yung dibdib niya, "ANG MANHID MO SOBRA! BAKIT HINDI MO MAN LANG AKO MAPANSIN AH?! LAGI NAMAN AKONG NANJAN PARA SAYO! LAGI NA LANG MAY NAKAHARANG NA KARATULA SATEN NA BEST FRIENDS LANG?!"
"Kate.." Hinahawakan niya yung mga kamay ko para pigilan na paluin yung dibdib niya
"BAKIT KASALANAN KO BA AH?! KASALANAN KO BANG MAHALIN ANG BEST FRIEND KO AH?! NAGMAMAHAL LANG NAMAN AKO AH?! MAHAL NA MAHAL KITA DADA..." :''(
"Kate..." sabay yakap sken..
Tuloy pa din ako sa kakaiyak ko, "Hanggang best friends na lang ba tayo ah? Ang sakit sakit na talaga kasi eh.. Ayoko nang iyakan ka.. Sawang sawa na ako eh.. pero lintik na luha to eh!"
Tinatap niya yung likod ko, "Hsssh.. Tama na..."
Umalis ako sa pagkakayakap niya sken at pinunasan yung mga luha ko, "Ayoko na Dada, ayoko nang mahalin ka.. Ang sakit lang, sobra. Please lang, iwasan na natin ang isa't isa. Hangga't maari, layuan mo na ako. Mas lalo ka lang napapalapit sken eh, lalo kakong nahuhulog sayo. Masakit bumagsak sa sahig, walang sasalo eh."
"Kate pero.."
"Ah yung friendship naten? Yaan mo na, makakakita ka din ng best friend mo, pero sana hindi din siya mainlab sayo. Madali ka lang naman kasing mahalin eh.. Kaya nga diba madaming naiinlove sayo?" I tried my best to smile.. Smiling after crying.. is very hard.. "Ayoko nang pahirapan pa ang sarili ko, masyado na akong nagiging masokista.. Gusto ko nang mag move on.."
Hinawakan niya ako sa balikat, "Kate...."
Inalis ko yung kamay niya and I smile, "Sana maging masaya ka, Darwin." :) // :''(
Then tumakbo na akong palayo, ayoko nang marinig pa ang sasabihin niya. Pagka alis na pagka alis ko eh, tumulo na naman ang mga luha ko. Tsk. Sabi ko ayoko nang umiyak pero ano tong ginagawa ko? Napaka sinungaling mo talaga Katelyn..
Nung makalabas na ako sa gate, dumeretso na ako sa sakayan ng jeep.. Iyak pa din ako ng iyak.. Tina-try kong kumalma..
"B-bayad p-po.." buti naman at inabot..
Yung mga kamay ko eh nasa may mata ko, asar bat hanggang sa jeep eh, iniiyakan ko siya..
Pumara na ako at naglakad, ayaw ko muna magtricycle papunta sa bahay namin. Gusto ko munang magpalipas ng sakit, ng hinanakit.
The next day, nasa harap siya ng bahay namin, iniintay ata ako pero hindi ko lang siya pinapansin.. Lagi siyang nakabuntot sken.. Nagpapansin pa nga eh..
Sa mga sumunod na araw, eh naging ganun na ang tema. Lagi niya akong kinukulit at parang linta kung makadikit kaya naman sa hindi inaasahan eh nasigawan ko siya..
*FLASHBACK*
Pinapunta ako ng mga kaklase ko sa gym.. May kelangan daw akong makita doon, kaya naman pumunta ako.
0____0
"Nandito na pala yung best friend ko eh. Best friend sana naman mapansin mo na ako, sorry nga pala sa lahat.. Itong kantang to, para sayo to.." Sabay kindat niya sken. -____- <-- yan lang ang reaksyon ko.
"adik sa 'yo
awit sa akin
nilang sawa na sa aking mga kuwentong marathontungkol sa 'yoat sa ligayangiyong hatid sa aking buhaytuloy ang bida sa isipan ko'y ikawsa umaga't sa gabisa bawa't minutong lumilipashinahanap-hanap kitahinahanap-hanap kita..."
Hindi ko na siya pinatapos kumanta at pumunta sa may plug at hinigit yung electric guitar at yung mic..
Lahat ng tao nagulat sa ginawa ko, pati siya din..
"ANO BA DARWIN?! HINDI MO BA TALAGA AKO TITIGILAN AH?!?! AKALA MO BA MADADAAN MO AKO SA MGA GANYAN MO AH?! ANO BA SA SINABI KO ANG HINDI MO MA GETS AH?! LAYUAN MO NGA AKO DBA?!" Asar kong sabi
"AYOKO! Kung ito lang yung paraan para mapansin at kausapin mo ko kahit pasigaw pa, hindi ako lalayo.."
*PAAAAAK* Nasampal ko siya.
"LUMAYO KA NA SABI EH! AYOKO NG LINTA NA LAGING NAKADIKIT SKEN!! KAPAG HINDI KA PA LUMAYO SKEN... NI ANINO KO HINDI MO NA MAKIKITA!!" Sabay alis..
Kung ang pagiging manhid at pagiging matapang ang bagay na makakatulong para makalimutan ka ay gagawin ko..
Simula noon, hindi na niya ako nilalapitan o kinakausap man.
*END OF FLASHBACK*
---
"Anak! Mukhang may admirer ka ah?!" Bumaba na ako..
"Ha? Bakit?" May hawak si mama na malaking teddy bear.. na may nakalagay na sorry..
"Nako, kay David ba yan galing ah?!"
Hinablot ko nga yung malakig teddy bear at nakita kong may sulat na nakalagay dun sa may sorry.
'KA-TE! Sorry... Always smile and be happy..'
"AYIIIIIIIIEEE! Anak kanino nga?! Ikaw di mo sinasabi smen na may nangliligaw na pala sayo.."
"MAAAAA! Hindi...wala.."
"Eh bat nakangiti ka jan? Kulang na lang mapunit yang mga labi mo ooh!"
"Tsss. Mama talaga!" Hindi ko namalayan na may nag form na ng smile ang mga labi ko.
Hindi ko alam pero napangiti ako dun sa simpleng message na yun, hindi ako sigurado kung kanino yung nang gagaling though may idea na ako pero ayoko lang mag assume, mahirap na..
Nakalipas na mga araw, laging may nagpapadala ng mga bagay bagay. Teddy bear, roses, chocolates, letters. Laging may sorry at ganung message lagi. Tuwing umaga laging ganon.
"Bat yata these past few days, nagiging blooming ka ah?" David
"Wow, umagang umaga iniintriga mo na ako kaagad.." :3
"Tss. Hindi ko pala alam na pag broken hearted eh, blooming na agad!" David
Inirapan ko lang siya, "Ay teka nga pala David, wala ka bang sinesend sken na mga teddy bear, chocolates.. yung mga ganon?"
"Huh? Wala, bakit?" ?____?
"Ah wala naman..."
"AYIIEEEE! Siguro yun ang mga dahilan noh, ayiiee may secret admirer ah!"
"Tsss. Wala ah!"
"Alam ko at alam mo, kung saan galing ang mga iyon.. Wag ka jan mag deny.." Sabay tayo niya..
"HEH! San ka punta?"
Lumingon siya sken, "Sa gym lang.."
Kaya naman pa-easy easy lang kami dahil nga malapit na ang play namin at binigyan kami ng tatlong araw ng mga teachers para mag prepare sa contest at final exam namin na to. As in walang lesson buong araw kung hindi practice lang.
At dahil nabobore ako eh, pumunta muna ako sa field.. Dinala ko ang gitara ni David, shmpre tinex ko siya para magpaalam pero nung una ayaw niya pa dahil mag eemote lang daw ako. Pero sabi ko mas malulungkot ako kapag walang ginagawa, kaya naman pumayag na din siya.
Umupo ako dun sa may bench at unti unting nag strum ng gitara..
"Do you hear me,
I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my, baby I'm trying
Boy I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard
[Chorus]
I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Oh oh oh oh oh oh oh oh
They don't know how long it takes
Waiting for a love like this
Every time we say goodbye
I wish we had one more kiss
I'll wait for you I promise you, I will.."
Biglang may boses na sinabayan ako sa pagkakanta...
"Lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
And so I'm sailing through the sea
To an island where we'll meet
You'll hear the music fill the air
I'll put a flower in your hair
Though the breezes through trees
Move so pretty you're all I see
As the world keeps spinning round
You hold me right here right now..."
Si Darwin..
"Dada..."
Umupo siya sa tabi ko, "So yan pala ang masakit ang lalamunan.."
I formed a half smile, naii-speechless ako.
"Namimiss ko na yung mga ngiti mo... Yung pagsasama natin.." Out of the blue nasabi niya yan, and again.. My heart is beating fast..
"Kelangan ba talaga natin humantong sa ganto Ka-Te?" Tinanggal niya yung gitara na hawak hawak ko sken at inilapag..
"Dada.."
Bigla na lang niya akong niyakap, "Kate.. Namiss na talaga kita.. Pero sa nakikita ko, masaya ka.. Kaya ayoko na kitang guluhin.. Last na talaga to.. Pagkatapos nito, lalayo na talaga ako.."
Umalis siya sa pagkakayakap niya sken, "Sana lagi mong tuparin yung nakasulat sa mga ibinibigay ko sayo. Sana lagi kang masaya.." Tapos umalis na din siya..
I'm dumbfounded.
Skniya pala galing yung mga teddy bear, sulat, at chocolates. Tama ang hinala ko, hindi ako nag aassume..
Hays.. I guess.. We're letting go of each other.. Kahit ako lang talaga ang nagmahal skniya.. Siguro pinakawalan niya ako dahil mahalaga ako skniya.. Alam kong mahalaga ako skinya, kahit papaano. Haller, 13 years of friendship din noh. Haaay.
I'm very unlucky to fell in love with my best friend...
---
Mamayang hapon na yung play namin and guess what lahat sila nagkakagulo..
Wala pa kasi si Audrey eh, ang Juli namin.. Bat naman kasi sa dinami-dami ng araw eh, ngayon pa na-late?! ANAK NG AMPNESS NAMAN OOH >.<
Para ngang mababaliw na dito ang president namin eh, stress na stress na.. Hay, ano ba yan..
Kami na nga pala yung susunod.. YUN LANG NAMAN ANG DAHILAN KUNG BAKIT NABABALIW NA KAMING LAHAT DITO..
Maya maya pa naman yung scene nakakanta sila Juli at Basilio.. Sana umabot pa si Audrey *crossfingers*
Ayan, nagsstart na yung play namin...
"WAAAAAAAAAAAAAAA!" Mga rekasyon dito sa backstage, "MALAPIT NA YUNG SCENE AISH!"
Bigla naman akong hinila ni David dun sa may designer namin, "Dalian mo bihisan mo na tong si Kate! Siya lang naman ang may alam kung paano yung scene at kabisado yung kanta.."
"HALA! AYOKO NGA!!" Daing ko
"HAY NAKO WALA NANG TIME PARA MAGINARTE! HALA BIHISAN MO NA YAN ANGEL!!" Hindi mapakali na president namin..
I did a *death glare* to David and he just shrugged his shoulders.
AISH! AUDREY YOU OWE ME ONE!!
0______________0 <--- lahat sila ganyan yung reaksyon nung natapos na akong ayusan. AISH! ANG PANGET KO BA?! -_____-
Nagsisimula nang kumanta si Basilio..
"Do you hear me,
I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my, baby I'm trying"
Dali dali naman akong itinulak nila Angel at David sa stage.. Nakaspot light kaming dalawa..
"B-Boy I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard.."
0___________________0 <----- Lahat din sila ganto ang reaksyon.. Ganyan din ang kay Darwin.. Hala, ang panget ko ba? -___-
Hindi makakanta ng ayos si Dada.. Nauutal utal, siguro ganun siyang ka-bigla sa ayos ko at dahil nga naging partner niya ako.. Kaya naman sinabayan kami ng mga kaklase naming nasa back stage..
"I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Oh oh oh oh oh oh oh oh..."
Ako: "They don't know how long it takes
Waiting for a love like this"
"WOOOW! PARA KAMING NAKAKITA NG DYOSA!"
"KYAAA! ANG GANDA GANDA NI JULI!!"
Lumapit siya sken at hinaplos yung mukha ko, feeling ko tumaas ang mga balahibo ko at may mga paru paro sa tiyan ko. Nagtilian naman yung mga nanonood. Tinignan niya ako sa mga mata ko.
Dada: "Every time we say goodbye
I wish we had one more kiss
I'll wait for you I promise you, I will"
Tapos hinawakan niya ang kamay ko..
"Lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday"
Dada: "And so I'm sailing through the sea
To an island where we'll meet
You'll hear the music fill the air
I'll put a flower in your hair.." (Bumunot siya sa may likod niya at may bulaklak nga at inilagay sa buhok ko..)
Nginitian ko siya at tinignan sa mata.. Alam kong kinakanta namin ito ng puno ng emosyon. Hay.. Sana siya din inlove sken..
"KYAAAAAAAAAAAAA! ANG SWEET!!" Mga sigawan nung tao..
Ako: "Though the breezes through trees
Move so pretty you're all I see
As the world keeps spinning round
You hold me right here right now.."
Lalong hinigpitan ni Dada yung pagkakahawak sa kamay ko. Sana hindi na matapos ang moment nato..
"I'm lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
Oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh oh oh..."
Nung matapos ang kanta.. "KISSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS!" sigaw nilang lahat
0_________________0
Nagulat ako nung hinila niya ako at hinalikan sa mga labi...
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!"
"OMOOOOOOOOOOOOOO!"
"AYIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!"
Ang first kiss ko...
Kinuha niya...
HINDI KASAMA YUN SA SCRIPT!!
0________________0
Tapos nun, hinawakan niya ako sa pisngi ko, "Juli.. papatunayan kong mahal na mahal kita, tutubusin ko ang ama mo, si Kabesang Tales..."
"P-pero (AISH! ANO YUNG SUNOD NA LINYA?! AMP! MAY BIGLANG SUMIGAW SA BACK STAGE.. 'SAN MO KINUHA YUNG PERA MO?! PAANO ANG PAG AARAL MO?!')
Nagtawanan naman lahat ng nanonood, aish nakalimutan ko na nga pala yung linya namin...
Napakamot ako sa ulo, nakita ko naman na nakangisi siya, tss >///< nakakahiya..
"Juli.. Handa akong mabutasan ng bulsa, para lang sayo.. (tapos inilagay niya yung kamay ko sa may bandang puso niya) Mahal na mahal kita, Juli..."
"WAAAAAAAAAA! PARANG TOTOO!! KINIKILIG AKO!"
"KILIG HORMONES ARE ATTACKING AGAIN!" (Si Author din daw, nakikinood. Wahaha!)
"KYAAAA!"
Biglang nagsitahimikan.. Nag aabang sa isasagot ko.. AMP! bahala na kung anong lumabas sa bibig ko..
"Mahal na mahal din kita Da---Basilio..." >////////////<
"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!"
"JULI-BASILIO LOVE TEAM POREBER!"
"LOVE KO NA ANG EL FILI!!"
At sabay namatay ang ilaw at nagsarado ang curtains, meaning tapos na ang scene namin. SHEMAAAY ano ba yung nasabi ko >...<
"WAHAHAHAHA!" nagtatawanan lahat sa back stage at the same time kinikilig din..
"MAHAL PALA AH!" Banat nila..
Nakita kong napapangiti na lang si Dada.. At ako dedma lang..
"YIIIIIIIEE! Mukhang totoo yung mga linya ah, based on true story ba?" Panunukso ni Ms. President..
"Hindi ko na pala kailangan gumawa ng script para dun sa scene ni Juli at Basilio eh, mas maganda at nakakakilig pa yung linya na mga ginawa ko!" Banat naman ni Ms. Scriptwriter
"MAY KISS PANG KASAMA! SAN KA PA?! SURE WIN NA!" asar ni David, tsss >//<
Nagkakatinginan at nagngingitian na lang kami ni Darwin..
Hanggang sa matapos yung play namin eh, inaasar lang nila kami..
"AND THE WINNING SECTION IS NONE OTHER THAN..."
*drum roll*
"SECTION A!!!"
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!" Sigaw ng mga kaklase namin sabay palakpak pa.
Naiiyak naman sa saya si Ms. President, "Grabe! Worth it lahat ng stress ko!"
Sa sobrang saya ko din eh hindi ko namalayan, napayakap ako kay Da...
Darwin...
"Kate..."
"AY!" Sabay alis sa pagkakayakap.. "Hehe. Sorry, natuwa lang ako sa result.. Ah eh congrats sten.." Sabay baba ng stage. >///< kakahiya! Masyado na akong maraming kakahiyan ngayon..
Una yung itsura ko sa play. Pangalawa, hinalikan niya ako at wala na ang first kiss ko. Pangatlo, yung linya ko nakalimutan ko. Tapos ngayon ba naman eh bigla na lang akong mangyayakap. AISH >.<
0_____0
Nagulat ako nung biglang may humila sken at niyakap ako, "Dada..."
"Kate..."
"M---"
"M...."
"Mahal na mahal kita..."
0_________________________0 ----> :''(
Bigla na lang may tumulo sa mga mata ko...
Luha..
Umalis ako sa pagkakayakap niya sken..
"Dada.. Hay nako oo naman mahal na mahal mo ko kasi best friend mo ko eh..." Sabay lihis ng tingin sa ibang bagay, ayokong makita yung mukha niya...
Hinarap niya yung mukha ko skniya, "Totoo to Kate, mahal na mahal kita..."
***
Katelyn Fernando's Point of View
"IKAW!" Sigaw ni Dada sken at lumapit..
Nanginginig naman ako at the same time naiiyak na, ano na naman ba ang ginawa ko? Ako na lang ba ang laging masama sa paningin ni Dada ah? Minahal ko lang naman siya eh, masama ba yun? Tingin niya ba na kahit ganung ko siya ka-mahal eh, magagawa ko silang siraing dalawa ah?
Bigla naman akong hinila ni Dada, "D-dada.."
"BEB! Bakit mo kinakampihan yang maninira at malandi na babae na yan ah?! Hindi ka ba naniniwala sken-----" Sigaw ni Jessica
Tumigil siya sa paglalakad at humarap skniya, "HINDI! HINDI NA JESSICA!" galit na tono niya
"B-beb?" nanghihinang sabi ni Jessica
"WAG NA WAG MO KONG MATAWAG NA BEB! WALA NA TAYO!"
"A-are you?! HOW CAN YOU DO THIS TO ME?!"
"I should be asking you that question, HOW CAN YOU DO THIS TO ME HUH?! All I did was to love you, Jessica.. I thought you're different from them, but I was wrong.." Kitang kita ko sa mga mata niya na mahal na mahal niya ito at nasasaktan siya.
"But she did this to me.. to us.. She's try to ruin our rel----"
"JUST SHUT UP!!" lalong humihigpit yung hawak ni Dada sa wrist ko.
"WHY?!?! SHE'S JUST YOUR BEST FRIEND!! YOU! *sabay turo sken* YOU'VE RUINED OUR REL----"
"GODDAMN IT! I SAID SHUT UP!!" Lahat ng tao, natahimik, nakakabingi yung sigaw ni Dada, "You know nothing about her so shut the fck up! I don't know that your that kind of girl, Jessica. You're full of insecurities, and maybe they're right.. You are a slut.."
Nagulat ang lahat sa binitiwang salita ni Dada, ikaw ba naman sabihan ng isang lalaki na SLUT. Naawa na din ako kay Jessica, bigla na lang siyang bumagsak sa floor at umiiyak. Kahit ako masabihan ng ganon eh magbbreak down din ako. Ang sakit lang nun, ampness. Hinila hila ko din ang kamay niya para sabihin na tama na at tara na. Masyado ng ma-eskandalo tong umagang to.
Tumingin naman siya sken, nakikita kong nangingilid na yung mga luha niya sa mata niya. Alam kong nabigla din siya sa mga sinabi niya at hindi ito sinasadya.. Tumingin siya ulit kay Jessica, alam kong gusto niyang bawiin ang mga sinabi niya at yakapin ito.
Hinila na lang ako ni Dada, at tuluyang umalis.
"Dada! B-bitiwan mo na ooh, ang s-sakit eh!" Daing ko pero hindi niya ako pinapansin, patuloy pa din siya sa paghihila at pagalalakad niya.
Nung nasa may field na kami ng school, binitawan na niya ako.
"DARWIN! bakit mo ba ako hinihila ah?! Ano bang problema mo ah?! At pati dun sa mga pagbibitiw mong mga salita ah?! Kahit anong mangyari sana naman respeto pa din-----"
"RESPETO?!?! BAKIT SIYA BA NIRESPETO AKO?!" Sigaw niya sabay hawak sa balikat ko, natulala naman ako sa mga sinabi niya. Tinitignan ko lang siya, at kinalas yung mga kamay niya sa balikat ko. Hindi.. Hindi ko na kilala si Dada, hindi na siya yung dating kalmado pag nakikipagusap.
Nung umatras ako ng kunti, nagsalita siya, "S-sorry.."
"Darwin, i-ikaw na ba talaga yan?"
"Tss. Pati ang pag tawag mo sken bago na pala.." sabay tupo niya sa benchers at tumungo..
At alam ko na kapag nilalagay niya ang mga kamay niya sa mga mata niya... Umiiyak na siya nyan. Ngayon ko lang siya ulit nakitang umiyak. Bihira ko lang siyang makitang umiyak, at alam kong umiiyak lang siya kapag sobrang nasasaktan na siya, katulad ngayon.
Umupo ako sa tabi niya, "Ang weak ko ba? Kaya siguro nagawa niya akong lokohin.." sabay punas sa mga luha niya..
Niloko siya ni Jessica? Paanong?
"N-niloko ka----"
Tumango siya, "Oo, niloko niya ako. Ano Kate, pagtatawanan mo ba ako ah? Nagmahal ako ng babaeng manloloko, tama ka, nasa harapan ko na nga, nagbubulag bulagan pa din ako."
"H-hindi naman sa ga-----"
"EH ANO KATE?! Sabihin mo nga sken ah! ANG TANGA TANGA KO! ANG GAGO GAGO KO!" Napatayo siya at tinuro turo ang sarili niya.
*PAAAAAAAAAK* Nasampal ko siya.
"OO! ANG TANGA TANGA MO DADA AT HINDI LANG YUN ANG MANHID MANHID MO DIN! Yun ang gusto mong marinig dba?! DBA YUN NAMAN TALAGA?! PERO ALAM MO KAYA KA NIYA NILOKO AH?! DAHIL NAPAKA SELFISH MO!"
*PAAAAAAAK* Sa pagkakataon na to, ako naman ang nasampal niya.
Sa sobrang gulat ko, nanginginig ako at nagsimula na akong umiyak... Bigla na lang rumagasa yung mga luha ko sa mata ko.
"S-sorry..." Sinubukan niya akong lapitan pero umatras ako, at napahawak ako sa pisnge ko.
"Wag kang lumapit sken, hin-hindi na kita kilala..."
"Kate.."
"WAG KANG SABING LUMAPIT EEEEH!!"
"Kate.. Hindi ko talaga sina----"
"ISA! ISA PANG HAKBANG AT LUMAPIT KA SKEN! WAG MONG AASAHAN NA PAPATAWARIN PA KITA..." sobrang nanghihina ang mga tuhod ko at dahil dito eh napabagsak ako sa may field at nilagay ang kamay ko sa mga mata ko, sobrang sakit nung ginawa niya sken, hindi ko inaasahang magagawa niya akong pangbuhatan ng kamay.
May bigla na lang yumakap sken, "SABING WAG MO KONG LALAPITAN EEEEH!!"
"Kate.."
"UMALIS KA NA! HINDI NA KITA KILALA!"
"Kate.. Sorry, hindi ko talaga sinasadya, sadyang bugso lang ng damdamin ko...Kate.. Sorry..." Niyayakap niya ako from my behind, shmpre nakaupo din siya.
"Lecheng sorry na yan!! Wala ka nang alam na sabihin kung hindi sorry!"
Hindi siya umiimik at niyakap niya lang ako, nagdesisyon naman akong tumayo pero bago ito, pinunasan ko ang luha ko.
Nung tumayo na ako, "Wag mo kong susundan.. Sinayang mo lang ang 13 years ng friendship natin." Sabay lumayo na.
Ayokong umiyak ngayon, wag dito. 2nd period na pala, tss. Parang nag cut class ako ngayon. Pumunta muna ako sa banyo at inayos ang sarili ko, ayoko nila akong nakikita na ganto ang itsura.
Pagkapasok ko sa classroom, "Ms. Fernando, your late." teacher namin sa Filipino.
"Sorry po ms." Sabay tungo nadampi naman ng mga mata ko si Darwin, nakaupo na pala siya at nakakatitig sken. Nangungusap yung mga mata niya pero madali ko naman inalis yung mata ko.
"Ms. President, tapos na ba kayo sa play?" teacher
"Ah Ms. opo, kunting practice na lang po lalo na po dun sa part nila Juli at Basilio---"
"Ah Ms. President at Ms. ayoko na pong maging Juli, ska po may tonsilitis po ako, hindi ako makakanta ng ayos.."
"HAA?! Eh two weeks na lang, play na!" Ms. President
"Maghanap na lang kayo nung magaling kumanta, masakit talaga ang lalamunan ko eh, sorry talaga. Kesa naman masira yung play dahil sa boses ko, hanap na lang kayo ng iba.."
"Ms. President, may point siya, hanap na lang kayo ng sub. Hindi nga maganda ang pakiramdam ni Ms. Fernando. Okay class, kung sino man ang mag volunteer na kapalit eh may incentive galing sken."
Nagulat naman ako, dahil ang daming nagtaasan na babae, incentive ba naman daw eh! Ang meaning nun may +1 sa mismong grade sa card. Wow lang
Biglang bumulong sken si David, "Masakit nga ba ang lalamunan? O ayaw mo lang talaga siyang maka partner?" Napatingin naman ako kaagad skniya. At binigyan niya lang ako ng half smile. Ang totoo talaga ayoko siyang makapartner..
"Okay, so si Audrey na ang bagong ka partner ni Darwin. So Ms. Fernando ikaw na ang incharge sa curtains."
"Opo ms." Ako
Tinignan ko naman si Darwin at nakita kong disappointed yung mukha niya. Napa *sigh* na lang ako.
"Magbback out ka ba talaga?" bulong ulit ni David
"Ah.. Oo naman, masakit talaga kasi yung lalamunan ko eh.." sabay hawak sa may leeg ko at umubo.
"The Great Pretender..." sabay ngisi niaya
Hindi na lang ako umimik, kasi totoo naman eh..
---
The next day...
"Darwin! Hoy ano ba! Concentrate naman!! Aish! Papatalo na lang ba tayo ah?!" Asar na sabi ni Ms. President
"S-sorry.." sabay tungo ni ni Darwin, ilang beses na kasi inuulit yung kanta pero walang emosyon..
"AISH! BUKAS NA NGA LANG MAG PRACTICE! KAPAG TAYO NATALO, HINDI KO PIPILITIN SILA MS. NA MAGBIGAY NG INCENTIVES PARA STEN!!" sabay walk out.
"Kung hindi lang nag quit siguro yung isa jan, sana maayos pa yung play.." Yan ang sabi ni David habang dumadaan sa may harap ko, tss nagpaparinig pa.
"CHE! MANAHIMIK KA DA-VID!" eerrr. lahat sila napatingin sken, napalakas ata sigaw ko, tsss. Nakita ko naman na ngumingisi si David at natatawa tawa pa. >.<
"Hehe.. peace.."(^___________^V)
Sabay alis, hahabulin ko sana si David para sapakin, kanina pa yung lalaking yun eh! >.<
Pero bago pa ako makapunta palabas ng pinto eh, may humigit sken.
Si Darwin. 0___0
Hawak hawak niya yung wrist ko, "Ano ba masakit... Bitiwan mo.."
Nakatingin lang siya sken ng diretso and guess what? Hinila na naman niya ako papuntang field..
"SABI NG BITIWAN MO EH!" kinalas ko malakas yung kamay niya sa may wrist ko.
"Ano bang problema mo sken Kate?! Kung yung nasampal kita, sorry. Hindi ko naman talaga sinasadya yun eh, pero para iwasan at magpapalit ng role? Kelangan ba talagang dinadala ang personal na problema sa school works ah?!"
"Wala, wala akong problema..."
"WALA?! Ganyan ka naman lagi eh, sinasabi mo walang problema, pero meron naman talaga!"
"Problema ko?! OO TAMA KA! IKAW.. IKAW NGA ANG PROBLEMA KO! Ayoko kitang maka partner! Nahihirapan na kasi ako eh.." ayan na ang mga luha ko, ampness lang, "Hirap na hirap na ako. Darwin..."
Unti unti nang dumadaloy ang mga luha ko mula sa mga mata ko, "Hirap na akong pigilan yung nararamdaman ko para sayo.. Ang hirap kapag nakikita kitang may kasama kang iba.. Ang hirap kapag pinagpapalit mo yung best friend mo para sa taong mahal mo.. Ang hirap kapag naiichapwera na lang ako at nakakalimutan, kapag hindi mo ako sinisipot sa mga lakad at project naten.. Ang hirap, sobra." napayuko na lang, sobrang bigat ng nararamdaman ko ngayon.
Hinawakan niya ako sa may balikat ko, "Kate.."
Tumango ako at, "BAKIT ANG MANHID MANHID MO DADA?!" Pinag papalo ko yung dibdib niya, "ANG MANHID MO SOBRA! BAKIT HINDI MO MAN LANG AKO MAPANSIN AH?! LAGI NAMAN AKONG NANJAN PARA SAYO! LAGI NA LANG MAY NAKAHARANG NA KARATULA SATEN NA BEST FRIENDS LANG?!"
"Kate.." Hinahawakan niya yung mga kamay ko para pigilan na paluin yung dibdib niya
"BAKIT KASALANAN KO BA AH?! KASALANAN KO BANG MAHALIN ANG BEST FRIEND KO AH?! NAGMAMAHAL LANG NAMAN AKO AH?! MAHAL NA MAHAL KITA DADA..." :''(
"Kate..." sabay yakap sken..
Tuloy pa din ako sa kakaiyak ko, "Hanggang best friends na lang ba tayo ah? Ang sakit sakit na talaga kasi eh.. Ayoko nang iyakan ka.. Sawang sawa na ako eh.. pero lintik na luha to eh!"
Tinatap niya yung likod ko, "Hsssh.. Tama na..."
Umalis ako sa pagkakayakap niya sken at pinunasan yung mga luha ko, "Ayoko na Dada, ayoko nang mahalin ka.. Ang sakit lang, sobra. Please lang, iwasan na natin ang isa't isa. Hangga't maari, layuan mo na ako. Mas lalo ka lang napapalapit sken eh, lalo kakong nahuhulog sayo. Masakit bumagsak sa sahig, walang sasalo eh."
"Kate pero.."
"Ah yung friendship naten? Yaan mo na, makakakita ka din ng best friend mo, pero sana hindi din siya mainlab sayo. Madali ka lang naman kasing mahalin eh.. Kaya nga diba madaming naiinlove sayo?" I tried my best to smile.. Smiling after crying.. is very hard.. "Ayoko nang pahirapan pa ang sarili ko, masyado na akong nagiging masokista.. Gusto ko nang mag move on.."
Hinawakan niya ako sa balikat, "Kate...."
Inalis ko yung kamay niya and I smile, "Sana maging masaya ka, Darwin." :) // :''(
Then tumakbo na akong palayo, ayoko nang marinig pa ang sasabihin niya. Pagka alis na pagka alis ko eh, tumulo na naman ang mga luha ko. Tsk. Sabi ko ayoko nang umiyak pero ano tong ginagawa ko? Napaka sinungaling mo talaga Katelyn..
Nung makalabas na ako sa gate, dumeretso na ako sa sakayan ng jeep.. Iyak pa din ako ng iyak.. Tina-try kong kumalma..
"B-bayad p-po.." buti naman at inabot..
Yung mga kamay ko eh nasa may mata ko, asar bat hanggang sa jeep eh, iniiyakan ko siya..
Pumara na ako at naglakad, ayaw ko muna magtricycle papunta sa bahay namin. Gusto ko munang magpalipas ng sakit, ng hinanakit.
The next day, nasa harap siya ng bahay namin, iniintay ata ako pero hindi ko lang siya pinapansin.. Lagi siyang nakabuntot sken.. Nagpapansin pa nga eh..
Sa mga sumunod na araw, eh naging ganun na ang tema. Lagi niya akong kinukulit at parang linta kung makadikit kaya naman sa hindi inaasahan eh nasigawan ko siya..
*FLASHBACK*
Pinapunta ako ng mga kaklase ko sa gym.. May kelangan daw akong makita doon, kaya naman pumunta ako.
0____0
"Nandito na pala yung best friend ko eh. Best friend sana naman mapansin mo na ako, sorry nga pala sa lahat.. Itong kantang to, para sayo to.." Sabay kindat niya sken. -____- <-- yan lang ang reaksyon ko.
"adik sa 'yo
awit sa akin
nilang sawa na sa aking mga kuwentong marathontungkol sa 'yoat sa ligayangiyong hatid sa aking buhaytuloy ang bida sa isipan ko'y ikawsa umaga't sa gabisa bawa't minutong lumilipashinahanap-hanap kitahinahanap-hanap kita..."
Hindi ko na siya pinatapos kumanta at pumunta sa may plug at hinigit yung electric guitar at yung mic..
Lahat ng tao nagulat sa ginawa ko, pati siya din..
"ANO BA DARWIN?! HINDI MO BA TALAGA AKO TITIGILAN AH?!?! AKALA MO BA MADADAAN MO AKO SA MGA GANYAN MO AH?! ANO BA SA SINABI KO ANG HINDI MO MA GETS AH?! LAYUAN MO NGA AKO DBA?!" Asar kong sabi
"AYOKO! Kung ito lang yung paraan para mapansin at kausapin mo ko kahit pasigaw pa, hindi ako lalayo.."
*PAAAAAK* Nasampal ko siya.
"LUMAYO KA NA SABI EH! AYOKO NG LINTA NA LAGING NAKADIKIT SKEN!! KAPAG HINDI KA PA LUMAYO SKEN... NI ANINO KO HINDI MO NA MAKIKITA!!" Sabay alis..
Kung ang pagiging manhid at pagiging matapang ang bagay na makakatulong para makalimutan ka ay gagawin ko..
Simula noon, hindi na niya ako nilalapitan o kinakausap man.
*END OF FLASHBACK*
---
"Anak! Mukhang may admirer ka ah?!" Bumaba na ako..
"Ha? Bakit?" May hawak si mama na malaking teddy bear.. na may nakalagay na sorry..
"Nako, kay David ba yan galing ah?!"
Hinablot ko nga yung malakig teddy bear at nakita kong may sulat na nakalagay dun sa may sorry.
'KA-TE! Sorry... Always smile and be happy..'
"AYIIIIIIIIEEE! Anak kanino nga?! Ikaw di mo sinasabi smen na may nangliligaw na pala sayo.."
"MAAAAA! Hindi...wala.."
"Eh bat nakangiti ka jan? Kulang na lang mapunit yang mga labi mo ooh!"
"Tsss. Mama talaga!" Hindi ko namalayan na may nag form na ng smile ang mga labi ko.
Hindi ko alam pero napangiti ako dun sa simpleng message na yun, hindi ako sigurado kung kanino yung nang gagaling though may idea na ako pero ayoko lang mag assume, mahirap na..
Nakalipas na mga araw, laging may nagpapadala ng mga bagay bagay. Teddy bear, roses, chocolates, letters. Laging may sorry at ganung message lagi. Tuwing umaga laging ganon.
"Bat yata these past few days, nagiging blooming ka ah?" David
"Wow, umagang umaga iniintriga mo na ako kaagad.." :3
"Tss. Hindi ko pala alam na pag broken hearted eh, blooming na agad!" David
Inirapan ko lang siya, "Ay teka nga pala David, wala ka bang sinesend sken na mga teddy bear, chocolates.. yung mga ganon?"
"Huh? Wala, bakit?" ?____?
"Ah wala naman..."
"AYIIEEEE! Siguro yun ang mga dahilan noh, ayiiee may secret admirer ah!"
"Tsss. Wala ah!"
"Alam ko at alam mo, kung saan galing ang mga iyon.. Wag ka jan mag deny.." Sabay tayo niya..
"HEH! San ka punta?"
Lumingon siya sken, "Sa gym lang.."
Kaya naman pa-easy easy lang kami dahil nga malapit na ang play namin at binigyan kami ng tatlong araw ng mga teachers para mag prepare sa contest at final exam namin na to. As in walang lesson buong araw kung hindi practice lang.
At dahil nabobore ako eh, pumunta muna ako sa field.. Dinala ko ang gitara ni David, shmpre tinex ko siya para magpaalam pero nung una ayaw niya pa dahil mag eemote lang daw ako. Pero sabi ko mas malulungkot ako kapag walang ginagawa, kaya naman pumayag na din siya.
Umupo ako dun sa may bench at unti unting nag strum ng gitara..
"Do you hear me,
I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my, baby I'm trying
Boy I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard
[Chorus]
I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Oh oh oh oh oh oh oh oh
They don't know how long it takes
Waiting for a love like this
Every time we say goodbye
I wish we had one more kiss
I'll wait for you I promise you, I will.."
Biglang may boses na sinabayan ako sa pagkakanta...
"Lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
And so I'm sailing through the sea
To an island where we'll meet
You'll hear the music fill the air
I'll put a flower in your hair
Though the breezes through trees
Move so pretty you're all I see
As the world keeps spinning round
You hold me right here right now..."
Si Darwin..
"Dada..."
Umupo siya sa tabi ko, "So yan pala ang masakit ang lalamunan.."
I formed a half smile, naii-speechless ako.
"Namimiss ko na yung mga ngiti mo... Yung pagsasama natin.." Out of the blue nasabi niya yan, and again.. My heart is beating fast..
"Kelangan ba talaga natin humantong sa ganto Ka-Te?" Tinanggal niya yung gitara na hawak hawak ko sken at inilapag..
"Dada.."
Bigla na lang niya akong niyakap, "Kate.. Namiss na talaga kita.. Pero sa nakikita ko, masaya ka.. Kaya ayoko na kitang guluhin.. Last na talaga to.. Pagkatapos nito, lalayo na talaga ako.."
Umalis siya sa pagkakayakap niya sken, "Sana lagi mong tuparin yung nakasulat sa mga ibinibigay ko sayo. Sana lagi kang masaya.." Tapos umalis na din siya..
I'm dumbfounded.
Skniya pala galing yung mga teddy bear, sulat, at chocolates. Tama ang hinala ko, hindi ako nag aassume..
Hays.. I guess.. We're letting go of each other.. Kahit ako lang talaga ang nagmahal skniya.. Siguro pinakawalan niya ako dahil mahalaga ako skniya.. Alam kong mahalaga ako skinya, kahit papaano. Haller, 13 years of friendship din noh. Haaay.
I'm very unlucky to fell in love with my best friend...
---
Mamayang hapon na yung play namin and guess what lahat sila nagkakagulo..
Wala pa kasi si Audrey eh, ang Juli namin.. Bat naman kasi sa dinami-dami ng araw eh, ngayon pa na-late?! ANAK NG AMPNESS NAMAN OOH >.<
Para ngang mababaliw na dito ang president namin eh, stress na stress na.. Hay, ano ba yan..
Kami na nga pala yung susunod.. YUN LANG NAMAN ANG DAHILAN KUNG BAKIT NABABALIW NA KAMING LAHAT DITO..
Maya maya pa naman yung scene nakakanta sila Juli at Basilio.. Sana umabot pa si Audrey *crossfingers*
Ayan, nagsstart na yung play namin...
"WAAAAAAAAAAAAAAA!" Mga rekasyon dito sa backstage, "MALAPIT NA YUNG SCENE AISH!"
Bigla naman akong hinila ni David dun sa may designer namin, "Dalian mo bihisan mo na tong si Kate! Siya lang naman ang may alam kung paano yung scene at kabisado yung kanta.."
"HALA! AYOKO NGA!!" Daing ko
"HAY NAKO WALA NANG TIME PARA MAGINARTE! HALA BIHISAN MO NA YAN ANGEL!!" Hindi mapakali na president namin..
I did a *death glare* to David and he just shrugged his shoulders.
AISH! AUDREY YOU OWE ME ONE!!
0______________0 <--- lahat sila ganyan yung reaksyon nung natapos na akong ayusan. AISH! ANG PANGET KO BA?! -_____-
Nagsisimula nang kumanta si Basilio..
"Do you hear me,
I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my, baby I'm trying"
Dali dali naman akong itinulak nila Angel at David sa stage.. Nakaspot light kaming dalawa..
"B-Boy I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard.."
0___________________0 <----- Lahat din sila ganto ang reaksyon.. Ganyan din ang kay Darwin.. Hala, ang panget ko ba? -___-
Hindi makakanta ng ayos si Dada.. Nauutal utal, siguro ganun siyang ka-bigla sa ayos ko at dahil nga naging partner niya ako.. Kaya naman sinabayan kami ng mga kaklase naming nasa back stage..
"I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Oh oh oh oh oh oh oh oh..."
Ako: "They don't know how long it takes
Waiting for a love like this"
"WOOOW! PARA KAMING NAKAKITA NG DYOSA!"
"KYAAA! ANG GANDA GANDA NI JULI!!"
Lumapit siya sken at hinaplos yung mukha ko, feeling ko tumaas ang mga balahibo ko at may mga paru paro sa tiyan ko. Nagtilian naman yung mga nanonood. Tinignan niya ako sa mga mata ko.
Dada: "Every time we say goodbye
I wish we had one more kiss
I'll wait for you I promise you, I will"
Tapos hinawakan niya ang kamay ko..
"Lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday"
Dada: "And so I'm sailing through the sea
To an island where we'll meet
You'll hear the music fill the air
I'll put a flower in your hair.." (Bumunot siya sa may likod niya at may bulaklak nga at inilagay sa buhok ko..)
Nginitian ko siya at tinignan sa mata.. Alam kong kinakanta namin ito ng puno ng emosyon. Hay.. Sana siya din inlove sken..
"KYAAAAAAAAAAAAA! ANG SWEET!!" Mga sigawan nung tao..
Ako: "Though the breezes through trees
Move so pretty you're all I see
As the world keeps spinning round
You hold me right here right now.."
Lalong hinigpitan ni Dada yung pagkakahawak sa kamay ko. Sana hindi na matapos ang moment nato..
"I'm lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
Oh oh oh oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh oh oh oh..."
Nung matapos ang kanta.. "KISSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS!" sigaw nilang lahat
0_________________0
Nagulat ako nung hinila niya ako at hinalikan sa mga labi...
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!"
"OMOOOOOOOOOOOOOO!"
"AYIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!"
Ang first kiss ko...
Kinuha niya...
HINDI KASAMA YUN SA SCRIPT!!
0________________0
Tapos nun, hinawakan niya ako sa pisngi ko, "Juli.. papatunayan kong mahal na mahal kita, tutubusin ko ang ama mo, si Kabesang Tales..."
"P-pero (AISH! ANO YUNG SUNOD NA LINYA?! AMP! MAY BIGLANG SUMIGAW SA BACK STAGE.. 'SAN MO KINUHA YUNG PERA MO?! PAANO ANG PAG AARAL MO?!')
Nagtawanan naman lahat ng nanonood, aish nakalimutan ko na nga pala yung linya namin...
Napakamot ako sa ulo, nakita ko naman na nakangisi siya, tss >///< nakakahiya..
"Juli.. Handa akong mabutasan ng bulsa, para lang sayo.. (tapos inilagay niya yung kamay ko sa may bandang puso niya) Mahal na mahal kita, Juli..."
"WAAAAAAAAAA! PARANG TOTOO!! KINIKILIG AKO!"
"KILIG HORMONES ARE ATTACKING AGAIN!" (Si Author din daw, nakikinood. Wahaha!)
"KYAAAA!"
Biglang nagsitahimikan.. Nag aabang sa isasagot ko.. AMP! bahala na kung anong lumabas sa bibig ko..
"Mahal na mahal din kita Da---Basilio..." >////////////<
"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!"
"JULI-BASILIO LOVE TEAM POREBER!"
"LOVE KO NA ANG EL FILI!!"
At sabay namatay ang ilaw at nagsarado ang curtains, meaning tapos na ang scene namin. SHEMAAAY ano ba yung nasabi ko >...<
"WAHAHAHAHA!" nagtatawanan lahat sa back stage at the same time kinikilig din..
"MAHAL PALA AH!" Banat nila..
Nakita kong napapangiti na lang si Dada.. At ako dedma lang..
"YIIIIIIIEE! Mukhang totoo yung mga linya ah, based on true story ba?" Panunukso ni Ms. President..
"Hindi ko na pala kailangan gumawa ng script para dun sa scene ni Juli at Basilio eh, mas maganda at nakakakilig pa yung linya na mga ginawa ko!" Banat naman ni Ms. Scriptwriter
"MAY KISS PANG KASAMA! SAN KA PA?! SURE WIN NA!" asar ni David, tsss >//<
Nagkakatinginan at nagngingitian na lang kami ni Darwin..
Hanggang sa matapos yung play namin eh, inaasar lang nila kami..
"AND THE WINNING SECTION IS NONE OTHER THAN..."
*drum roll*
"SECTION A!!!"
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!" Sigaw ng mga kaklase namin sabay palakpak pa.
Naiiyak naman sa saya si Ms. President, "Grabe! Worth it lahat ng stress ko!"
Sa sobrang saya ko din eh hindi ko namalayan, napayakap ako kay Da...
Darwin...
"Kate..."
"AY!" Sabay alis sa pagkakayakap.. "Hehe. Sorry, natuwa lang ako sa result.. Ah eh congrats sten.." Sabay baba ng stage. >///< kakahiya! Masyado na akong maraming kakahiyan ngayon..
Una yung itsura ko sa play. Pangalawa, hinalikan niya ako at wala na ang first kiss ko. Pangatlo, yung linya ko nakalimutan ko. Tapos ngayon ba naman eh bigla na lang akong mangyayakap. AISH >.<
0_____0
Nagulat ako nung biglang may humila sken at niyakap ako, "Dada..."
"Kate..."
"M---"
"M...."
"Mahal na mahal kita..."
0_________________________0 ----> :''(
Bigla na lang may tumulo sa mga mata ko...
Luha..
Umalis ako sa pagkakayakap niya sken..
"Dada.. Hay nako oo naman mahal na mahal mo ko kasi best friend mo ko eh..." Sabay lihis ng tingin sa ibang bagay, ayokong makita yung mukha niya...
Hinarap niya yung mukha ko skniya, "Totoo to Kate, mahal na mahal kita..."