EPILOGUE
Echay's Note: KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!! Nakatapos na naman ako ng isang story. Unang una, maraming salamat sa lahat ng sumuporta neto kahit kunti lang, ayos lang XD Alam ko mejo boring at hindi ganon ka ganda ang kwento neto, dahil ako mismo hindi satisfied kaya naman basahin niyo po ang bago kong story na My Best Friend's Wishes, just go on my stories. :)
Kayo nang bahala na humusga sa ending neto, basta ang masasabi ko lang, matagal kong pinagisipan ang ending na ito. Just put comments kung anong saloobin niyo tungkol sa ending nato. :D
Reminders: MAY SPECIAL CHAPTERS PO ITO :DD Basahin din po ang note sa ibaba, okay? :)
E P I L O G U E--
Cezzainne Martin's POV
After three years..
"I see beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
You?ve touched my heart so deeply
And I can?t thank God enough
For all the beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
Everything is just so wonderful
Every little thing is just so beautiful
When I spend it with you.."
I sang this beautiful melody as Laura enters the church and walks to the aisle. Yes, finally, after a lot of hardships with Lorenzo, they got back together and they decided to get married.
Siya nga pala ang nauna smeng tatlo na magpakasal, bongga diba? Dito nga rin pala sila sa Canada nagpakasal.
"You came along
In an unexpected time
It was so divine
Knowing you are mine
It feels so right
When I look into your eyes
I never knew that love
Could make me feel this way
I can?t wait for the day
When I can truly say.."
Nakikita ko pa ngang naluluha si Jel mula sa audience, tinalo pa ang lola ni Laura. Natatawa pa nga si John skniya. Oo, sila na ni John pagkatapos ng isa't kalahating taon na panliligaw.
"I see beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
You?ve touched my heart so deeply
And I can?t thank God enough
For all the beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
Everything is just so wonderful
Every little thing is just so beautiful
When I spend it with you.."
Kitang kita kay Lorenzo na worth it lahat ng challenges na pinagdaanan nilang dalawa. Pinaubaya na ng Kuya ni Laura ito kay Lorenzo. Haay ang sweet nila.
Bumalik na din ako sa upuan ko after kumanta. Katabi ko sila Jel na kilig kilig sa wedding ceremony...
"Dearly Beloved, we are gathered together here in the sign of God – and in the face of this company – to join together this man and this woman in holy matrimony, which is commended to be honorable among all men; and therefore – is not by any – to be entered into unadvisedly or lightly – but reverently, discreetly, advisedly and solemnly. Into this holy estate these two persons present now come to be joined. If any person can show just cause why they may not be joined together – let them speak now or forever hold their peace." sabi nung pari
"I Laura, take you Lorenzo to be my husband, my partner in life and my one true love. I will cherish our union and love you more each day than I did the day before. I will trust you and respect you, laugh with you and cry with you, loving you faithfully through good times and bad, regardless of the obstacles we may face together. I give you my hand, my heart, and my love, from this day forward for as long as we both shall live." sabay lagay ng ring ni Lorenzo sa daliri ni Laura, na halata naman na kinikilig ito. Ang laki na ng ipinagbago ni Laura..
"I Lorenzo, take you Laura to be my wife, my partner in life and my one true love. I will cherish our union and love you more each day than I did the day before. I will trust you and respect you, laugh with you and cry with you, loving you faithfully through good times and bad, regardless of the obstacles we may face together. I give you my hand, my heart, and my love, from this day forward for as long as we both shall live." tapos nilagay naman ni Laura sa daliri ni Lorenzo ang ring..
"I pronounce you husband and wife. You may kiss the bride.." Sabi nung pari
"AYIIIIEE!" sigawan ng mga tao, "KISS NAAA!!", "AYAN NA ANG PINAKAIINTAY NI RENZ OOOH!" Pang aasar nila..
*TSUUUUP*
Tapos nagpalakpakan ang mga tao. Shempre mawawala ba ang picturan, shempre hindi!
Pagkatapos ng picturan side by side lumapit ako kay Laura, "Kyaaa! babae! Congrats sayo!" Then I hugged her..
"Thank you Cez!" I smiled at her and said, "I'll just go somewhere ah?"
And by that alam na niya yun, she smiled at me and said, "Will you be fine?"
I nodded and smiled. Sabi naman niya, "Come to the reception okay? Aasahan kita dun."
I smiled at her, "Oo naman, saglit lang ako dun.."
Pero bago ako umalis, nagpaalam muna ako sknila shmpre pati kay Jel, "Gusto mo ba samahan kita?"
"No, I'll be fine, babalik din ako, okay?" She smiled and hugged me, "Take care, Cez.." I smiled at her and walked back to my car.
Bumili muna ako ng bulaklak bago pumunta dun..
Then finally, nandito na ako.
'R.I.P. Gabriel Mercado'
Nakaupo ako ngayon sa harap ng grave ni Gagabb.. Yes, you heard it right, he passed away.
"Gagabb, *sigh* sana nandito ka ngayon sa tabi ko, sana.. Sana tayo din nagpapakasal na.." While saying those words, my tears fell.
"Bakit mo kaagad iniwan? Ang sadista mo talaga..." *sabay punas sa mga luha ko* "Nahawa ka sa pagkasadista ko.." *natatawa kong sabi pero nandun pa din ang mga luha*
Hinawakan ko yung bracelet na hanggang ngayon ay suot suot ko pa din.. Ang tanging ala ala niya na iniwan sken, na nagpapaalala na sa minsan sa tanang buhay ko, eh may nagmahal sken ng totoo na pati ang buhay niya ay binuwis niya para sken.
*FLASHBACK*
*BAAAAAAAAAAANG*
"GAGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAB!!" Sigaw ko. Nakita kong may dugo na siya mula sa likuran niya..
"Gagabb?!? Gagabb?!" I'm on my knees habang siya eh nakasandal sa knees ko, hinahawakan ko yung pisnge niya, "Gab! Wag mo muna akong iwan...." I was crying, a lot..
Nagkakagulo na ang tao sa airport, pero wala akong pakeelam dahil ang priority ko ngayon ay si Gagabb.
He smiled at me, "I saved you.."
"Please.. Gab... Bear with me.. Don't leave me, okay?!"
"A-ainne, m-mahal n-na m-mahal k-kita.. M-maniwala k-ka.." He held my cheeks..
I held his hand, "Naniniwala ako... Gagabb... Please.. Wag mo muna ako iwan..."
OH NO! He's losing too much blood.. HELP!!! :''(
Nagsidatingan naman yung medical team para isakay si Gagabb sa stretcher papuntang ospital.. Sumama na din ako sa loob, tinex ko na lang sila mama..
Nandun ako sa loob, hawak hawak ko ang mga kamay niya. 'Please Lord, wag muna.. Please save him...' Sabi ko sa isip ko.
Nakapikit ako nun at tulo pa din ng tulo ang mga luha ko. When I opened my eyes, I saw him staring at me.
He smiled at me, "A-ainne.. K-kung di man a-ako ma-makaabot.. G-gusto k-kong mag sorry..."
I shake my head as a sign of no, "Hindi.. Hindi.. Aabot tayo Gagabb...Matagal na din kitang pinatawad.."
"A-ainne... I-Inaru T-taka..."
"Mahal na mahal din kita Gagabb...." *crying hard*
"F-forever and Always.." And then he closed his eyes..
"Gagabb!?! GAGABB?!?!"
...
Lumabas na ang doctor from E.R.
"I'm sorry.." Sabi niya smen..
"M-my s-son?! He's... He's..."
"I'm so sorry mam, he wasn't able to make it..." Reply nung doctor
And when I heard that, parang bumagsak ang mundo ko, parang gunaw na gunaw.. I literally fell on my knees..
Kinocomfort naman ako ni Kuya, "W-wala na siya... Wala na si Gagabb..." I crying.. real hard...
"W-wala na siya Kuyaaaa...." And the he hugged me..
Simula ng araw na yun, lagi lang akong tulala.. Ni wala na akong pakeelam sa future ko. Para san pa? Wala na rin naman ang taong makakasama ko pang habang buhay.. Ni hindi ako makausap ng matino nun. Lagi lang ngiti ang sagot ko sknila, isang pekeng ngiti. Para na rin akong namatay.
At nagtataka kayo kung sino ang pumatay sa minamahal ko? Si Elise lang naman. Nalaman ko na din ang totoo.. Ang sagot sa lahat ng katanungan ko. Pero hindi dahil skniya. Nasa rehab siya ngayon. She was taking drugs, including Gagabb's aunt. Silang dalawa na plinano akong patayin.
Nalaman ko ang buong katotohanan kay Jeremy...
"THEN WHY DID YOU LET GAGABB SAY YES?!?!" Galit na galit na sabi ko kay Jeremy.. Ang sabi niya kasi sken, hangga't hindi daw ako nilalayuan at ibbreak ni Jeremy, papatayin daw ako ni Elise at ayun ang ikinakatakot niya..
"Then do you wanna die huh?! He was trying to protect you.. Elise is nuts!! She's too crazy.." Sabi naman sken ni Jeremy..
Ang plano pa nga daw ni Elise eh isama si Jeremy sa plano, pero umayaw ito. Pero wala nang nagawa si Jeremy dahil desisyon na din mismo ni Gagabb yun. Hangga't hindi daw nasisira ang buhay ko, hindi niya daw ako lulubayan..
Wala na daw nagawa si Jeremy kung hindi mag stay na lang sa tabi ko, habang wala si Gagabb. Ang totoo niyan, mahal na mahal daw ako ni Gagabb, kaya nga nagawa niya itong mga to eh.. Na pati buhay niya ilalaan niya para sken.
Nung araw na aalis ako, hahabulin at sasabihin na dapat ni Gagabb ang lahat lahat sken dahil nalaman niya na nagddrugs itong si Elise kasama ang Tita niya. Binantaan pa nga ni Elise si Gagabb na mismong sa mga kamay ni Elise niya ako papatayin..
Wala nang pakeelam si Gagabb at pumunta na nga sa airport pero bago pa niya sabihin ang totoo, pinaputok na ni Elise ang baril at ang malas lang dahil si Gagabb ang naputukan..
Sana nga ako na lang.. Sana ako na lang ang namatay.. Dahil ngayon, hindi ko na alam kung paano mabuhay ang wala siya, na wala sa tabi ko. Para na rin kasi akong namatay.. Lalong lalo na ang puso ko.
Araw araw kailangan kong mabuhay na normal, na araw araw pinipilit kong tanggapin yung mga pangyayari. Kahit na alam ko sa puso ko na ang hirap hirap. Ang sakit sakit. Araw araw tinatanong ko si Lord, kung bakit niya kinuha sken ang pinakamamahal ko. Mabait naman akong tao ah, pero bakit ganon? Ano bang ginawa ko para pagdaanan ko ang mga sakit na ganto? Ang dami laging katanungan sa isip ko nun.
Hindi na din ako natuloy sa Pilipinas, dito ako nagkolehiyo. Isang taon akong para paralisado ng dahil sa nangyari. Kahit anong gawin ko, hindi ko lang matanggap. Sobra sobra lang kasi yung mga nangyari.
At hanggang ngayon, ang sakit sakit pa din..
*END OF FLASHBACK*
"Dba sabi mo Forever and Always tayo Gagabb?" Tinanggal ko yung bracelet na ibinigay niya sken at naghukay ng mejo shallow sa lupa. I buried the bracelet in there, "Magkikita pa tayo sa langit dba?" Then I smiled, weakly.
Nilagay ko doon ang bracelet, kasi hanggang suot suot ko yun, alam kong hinding hindi ako makaka move on.
"Hey Cez, we might be late.."
Napalingon ako dun sa nagsalita..
"J-jeremy?"
Then he smiled at me, "Psh.. Gab might be iritated by you, Cez, you're always visiting him..." Biro niyang sabi
I smiled, "I think not bud, I know his happy..."
He went near me and offered his hand.
I smiled at him and took his hand and stood up, "Thanks."
"Anything for you.." :)
"Psh.." Pinalo ko ng mahina yung braso niya. Si Jeremy? He's been always there after what happened. His my guy best friends, actually. Siya yung laging nandiyan tuwing iiyak ako ng balde balde kahit hindi niya ako naiintindihan dahil puro tagalog ang sinasabi ko skniya. Minsan nga napagbubuntungan ko yan ng inis at kalungkutan ko. Pero hindi talaga siya paawat, kasi nandiyan pa rin siya sa tabi ko.
Bago pa kami tuluyan umalis, lumingon ako sa puntod niya, "Inaru Taka Gagabb.." I smiled.
Bigla naman na humangin ng malakas, "He's with us, bud." sabi sken ni Jeremy
"I know.. I can feel him.."
...
Hindi man naging kami hanggang sa dulo ng kwento nato ni Gagabb, pero alam ko sa kabilang buhay ay kami at kami pa din. Kahit bali-baligtarin man ang mundo, lagi siyang nandito sa puso ko. Kahit siguro na magka amnesia ako, siya lang ang hindi ko makakalimutan. Hindi lang siya nandito sa isip ko pero naka ukit ang lahat lahat ng ala ala niya dito sa puso ko.
Si Gabriel Mercado, ang lalaking mahal at minamahal ni Cezzainne Martin ay palaging mananatili sa puso ko. Kinuha man siya ni Lord sken alam kong lahat ng yun ay may rason at may kapalit. Sabi nga nila, hangga't hindi pa happy ending, hindi pa tapos ang kwento.
Kahit kailan hinding hindi ako magsisi na nakilala ang isang Gabriel Mercado sa buhay ko kahit alam kong ganito ang kahahantungan namin. Dahil skniya, nalaman ko kung pano magmahal ng totoo at tunay.
Forever: Pang habang buhay
Always: Lagi-lagi
I realized that those two words aren't just pertaining to the living things cause even when's gone...
I will forever and always love him.. Lagi lagi at pang habang buhay kitang mamahalin, Gagabb, my first love.. Forever and Always..
THE END.
***
Echay's Note: KYAAAAAAAAAAAAAAA! End na siya. Lungkot ba nang ending? Weeeeh! Hindi naman! XDD
May special parts po kung paano nagka balikan si Laura at ang babes niya, nandun na din ang story ni Jel at John :D
At meron din pong special chappies si Cez na entitled na: After Life
SPECIAL CHAPTERS WILL BE POSTED IN MY WEBBY: astoldbyechay.weebly.com; I-aanounce ko na lang kung nai-post ko na po. XDD
ABANGAN NA LANG PO! WALA PO TONG BOOK TWO OR KUNG ANO MAN XDDD
Soft copies? Pag iisipan ko pa po. Takot ako sa plagiarism. :)
MARAMING MARAMING SALAMAT SA LAHAT NG SUMUPORTA! LOVE LOVE KO KAYO!
READ MY NEW STORY: My Best Friend's Wishes
Kayo nang bahala na humusga sa ending neto, basta ang masasabi ko lang, matagal kong pinagisipan ang ending na ito. Just put comments kung anong saloobin niyo tungkol sa ending nato. :D
Reminders: MAY SPECIAL CHAPTERS PO ITO :DD Basahin din po ang note sa ibaba, okay? :)
E P I L O G U E--
Cezzainne Martin's POV
After three years..
"I see beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
You?ve touched my heart so deeply
And I can?t thank God enough
For all the beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
Everything is just so wonderful
Every little thing is just so beautiful
When I spend it with you.."
I sang this beautiful melody as Laura enters the church and walks to the aisle. Yes, finally, after a lot of hardships with Lorenzo, they got back together and they decided to get married.
Siya nga pala ang nauna smeng tatlo na magpakasal, bongga diba? Dito nga rin pala sila sa Canada nagpakasal.
"You came along
In an unexpected time
It was so divine
Knowing you are mine
It feels so right
When I look into your eyes
I never knew that love
Could make me feel this way
I can?t wait for the day
When I can truly say.."
Nakikita ko pa ngang naluluha si Jel mula sa audience, tinalo pa ang lola ni Laura. Natatawa pa nga si John skniya. Oo, sila na ni John pagkatapos ng isa't kalahating taon na panliligaw.
"I see beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
You?ve touched my heart so deeply
And I can?t thank God enough
For all the beautiful days with you
I feel beautiful ways of loving you
Everything is just so wonderful
Every little thing is just so beautiful
When I spend it with you.."
Kitang kita kay Lorenzo na worth it lahat ng challenges na pinagdaanan nilang dalawa. Pinaubaya na ng Kuya ni Laura ito kay Lorenzo. Haay ang sweet nila.
Bumalik na din ako sa upuan ko after kumanta. Katabi ko sila Jel na kilig kilig sa wedding ceremony...
"Dearly Beloved, we are gathered together here in the sign of God – and in the face of this company – to join together this man and this woman in holy matrimony, which is commended to be honorable among all men; and therefore – is not by any – to be entered into unadvisedly or lightly – but reverently, discreetly, advisedly and solemnly. Into this holy estate these two persons present now come to be joined. If any person can show just cause why they may not be joined together – let them speak now or forever hold their peace." sabi nung pari
"I Laura, take you Lorenzo to be my husband, my partner in life and my one true love. I will cherish our union and love you more each day than I did the day before. I will trust you and respect you, laugh with you and cry with you, loving you faithfully through good times and bad, regardless of the obstacles we may face together. I give you my hand, my heart, and my love, from this day forward for as long as we both shall live." sabay lagay ng ring ni Lorenzo sa daliri ni Laura, na halata naman na kinikilig ito. Ang laki na ng ipinagbago ni Laura..
"I Lorenzo, take you Laura to be my wife, my partner in life and my one true love. I will cherish our union and love you more each day than I did the day before. I will trust you and respect you, laugh with you and cry with you, loving you faithfully through good times and bad, regardless of the obstacles we may face together. I give you my hand, my heart, and my love, from this day forward for as long as we both shall live." tapos nilagay naman ni Laura sa daliri ni Lorenzo ang ring..
"I pronounce you husband and wife. You may kiss the bride.." Sabi nung pari
"AYIIIIEE!" sigawan ng mga tao, "KISS NAAA!!", "AYAN NA ANG PINAKAIINTAY NI RENZ OOOH!" Pang aasar nila..
*TSUUUUP*
Tapos nagpalakpakan ang mga tao. Shempre mawawala ba ang picturan, shempre hindi!
Pagkatapos ng picturan side by side lumapit ako kay Laura, "Kyaaa! babae! Congrats sayo!" Then I hugged her..
"Thank you Cez!" I smiled at her and said, "I'll just go somewhere ah?"
And by that alam na niya yun, she smiled at me and said, "Will you be fine?"
I nodded and smiled. Sabi naman niya, "Come to the reception okay? Aasahan kita dun."
I smiled at her, "Oo naman, saglit lang ako dun.."
Pero bago ako umalis, nagpaalam muna ako sknila shmpre pati kay Jel, "Gusto mo ba samahan kita?"
"No, I'll be fine, babalik din ako, okay?" She smiled and hugged me, "Take care, Cez.." I smiled at her and walked back to my car.
Bumili muna ako ng bulaklak bago pumunta dun..
Then finally, nandito na ako.
'R.I.P. Gabriel Mercado'
Nakaupo ako ngayon sa harap ng grave ni Gagabb.. Yes, you heard it right, he passed away.
"Gagabb, *sigh* sana nandito ka ngayon sa tabi ko, sana.. Sana tayo din nagpapakasal na.." While saying those words, my tears fell.
"Bakit mo kaagad iniwan? Ang sadista mo talaga..." *sabay punas sa mga luha ko* "Nahawa ka sa pagkasadista ko.." *natatawa kong sabi pero nandun pa din ang mga luha*
Hinawakan ko yung bracelet na hanggang ngayon ay suot suot ko pa din.. Ang tanging ala ala niya na iniwan sken, na nagpapaalala na sa minsan sa tanang buhay ko, eh may nagmahal sken ng totoo na pati ang buhay niya ay binuwis niya para sken.
*FLASHBACK*
*BAAAAAAAAAAANG*
"GAGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAB!!" Sigaw ko. Nakita kong may dugo na siya mula sa likuran niya..
"Gagabb?!? Gagabb?!" I'm on my knees habang siya eh nakasandal sa knees ko, hinahawakan ko yung pisnge niya, "Gab! Wag mo muna akong iwan...." I was crying, a lot..
Nagkakagulo na ang tao sa airport, pero wala akong pakeelam dahil ang priority ko ngayon ay si Gagabb.
He smiled at me, "I saved you.."
"Please.. Gab... Bear with me.. Don't leave me, okay?!"
"A-ainne, m-mahal n-na m-mahal k-kita.. M-maniwala k-ka.." He held my cheeks..
I held his hand, "Naniniwala ako... Gagabb... Please.. Wag mo muna ako iwan..."
OH NO! He's losing too much blood.. HELP!!! :''(
Nagsidatingan naman yung medical team para isakay si Gagabb sa stretcher papuntang ospital.. Sumama na din ako sa loob, tinex ko na lang sila mama..
Nandun ako sa loob, hawak hawak ko ang mga kamay niya. 'Please Lord, wag muna.. Please save him...' Sabi ko sa isip ko.
Nakapikit ako nun at tulo pa din ng tulo ang mga luha ko. When I opened my eyes, I saw him staring at me.
He smiled at me, "A-ainne.. K-kung di man a-ako ma-makaabot.. G-gusto k-kong mag sorry..."
I shake my head as a sign of no, "Hindi.. Hindi.. Aabot tayo Gagabb...Matagal na din kitang pinatawad.."
"A-ainne... I-Inaru T-taka..."
"Mahal na mahal din kita Gagabb...." *crying hard*
"F-forever and Always.." And then he closed his eyes..
"Gagabb!?! GAGABB?!?!"
...
Lumabas na ang doctor from E.R.
"I'm sorry.." Sabi niya smen..
"M-my s-son?! He's... He's..."
"I'm so sorry mam, he wasn't able to make it..." Reply nung doctor
And when I heard that, parang bumagsak ang mundo ko, parang gunaw na gunaw.. I literally fell on my knees..
Kinocomfort naman ako ni Kuya, "W-wala na siya... Wala na si Gagabb..." I crying.. real hard...
"W-wala na siya Kuyaaaa...." And the he hugged me..
Simula ng araw na yun, lagi lang akong tulala.. Ni wala na akong pakeelam sa future ko. Para san pa? Wala na rin naman ang taong makakasama ko pang habang buhay.. Ni hindi ako makausap ng matino nun. Lagi lang ngiti ang sagot ko sknila, isang pekeng ngiti. Para na rin akong namatay.
At nagtataka kayo kung sino ang pumatay sa minamahal ko? Si Elise lang naman. Nalaman ko na din ang totoo.. Ang sagot sa lahat ng katanungan ko. Pero hindi dahil skniya. Nasa rehab siya ngayon. She was taking drugs, including Gagabb's aunt. Silang dalawa na plinano akong patayin.
Nalaman ko ang buong katotohanan kay Jeremy...
"THEN WHY DID YOU LET GAGABB SAY YES?!?!" Galit na galit na sabi ko kay Jeremy.. Ang sabi niya kasi sken, hangga't hindi daw ako nilalayuan at ibbreak ni Jeremy, papatayin daw ako ni Elise at ayun ang ikinakatakot niya..
"Then do you wanna die huh?! He was trying to protect you.. Elise is nuts!! She's too crazy.." Sabi naman sken ni Jeremy..
Ang plano pa nga daw ni Elise eh isama si Jeremy sa plano, pero umayaw ito. Pero wala nang nagawa si Jeremy dahil desisyon na din mismo ni Gagabb yun. Hangga't hindi daw nasisira ang buhay ko, hindi niya daw ako lulubayan..
Wala na daw nagawa si Jeremy kung hindi mag stay na lang sa tabi ko, habang wala si Gagabb. Ang totoo niyan, mahal na mahal daw ako ni Gagabb, kaya nga nagawa niya itong mga to eh.. Na pati buhay niya ilalaan niya para sken.
Nung araw na aalis ako, hahabulin at sasabihin na dapat ni Gagabb ang lahat lahat sken dahil nalaman niya na nagddrugs itong si Elise kasama ang Tita niya. Binantaan pa nga ni Elise si Gagabb na mismong sa mga kamay ni Elise niya ako papatayin..
Wala nang pakeelam si Gagabb at pumunta na nga sa airport pero bago pa niya sabihin ang totoo, pinaputok na ni Elise ang baril at ang malas lang dahil si Gagabb ang naputukan..
Sana nga ako na lang.. Sana ako na lang ang namatay.. Dahil ngayon, hindi ko na alam kung paano mabuhay ang wala siya, na wala sa tabi ko. Para na rin kasi akong namatay.. Lalong lalo na ang puso ko.
Araw araw kailangan kong mabuhay na normal, na araw araw pinipilit kong tanggapin yung mga pangyayari. Kahit na alam ko sa puso ko na ang hirap hirap. Ang sakit sakit. Araw araw tinatanong ko si Lord, kung bakit niya kinuha sken ang pinakamamahal ko. Mabait naman akong tao ah, pero bakit ganon? Ano bang ginawa ko para pagdaanan ko ang mga sakit na ganto? Ang dami laging katanungan sa isip ko nun.
Hindi na din ako natuloy sa Pilipinas, dito ako nagkolehiyo. Isang taon akong para paralisado ng dahil sa nangyari. Kahit anong gawin ko, hindi ko lang matanggap. Sobra sobra lang kasi yung mga nangyari.
At hanggang ngayon, ang sakit sakit pa din..
*END OF FLASHBACK*
"Dba sabi mo Forever and Always tayo Gagabb?" Tinanggal ko yung bracelet na ibinigay niya sken at naghukay ng mejo shallow sa lupa. I buried the bracelet in there, "Magkikita pa tayo sa langit dba?" Then I smiled, weakly.
Nilagay ko doon ang bracelet, kasi hanggang suot suot ko yun, alam kong hinding hindi ako makaka move on.
"Hey Cez, we might be late.."
Napalingon ako dun sa nagsalita..
"J-jeremy?"
Then he smiled at me, "Psh.. Gab might be iritated by you, Cez, you're always visiting him..." Biro niyang sabi
I smiled, "I think not bud, I know his happy..."
He went near me and offered his hand.
I smiled at him and took his hand and stood up, "Thanks."
"Anything for you.." :)
"Psh.." Pinalo ko ng mahina yung braso niya. Si Jeremy? He's been always there after what happened. His my guy best friends, actually. Siya yung laging nandiyan tuwing iiyak ako ng balde balde kahit hindi niya ako naiintindihan dahil puro tagalog ang sinasabi ko skniya. Minsan nga napagbubuntungan ko yan ng inis at kalungkutan ko. Pero hindi talaga siya paawat, kasi nandiyan pa rin siya sa tabi ko.
Bago pa kami tuluyan umalis, lumingon ako sa puntod niya, "Inaru Taka Gagabb.." I smiled.
Bigla naman na humangin ng malakas, "He's with us, bud." sabi sken ni Jeremy
"I know.. I can feel him.."
...
Hindi man naging kami hanggang sa dulo ng kwento nato ni Gagabb, pero alam ko sa kabilang buhay ay kami at kami pa din. Kahit bali-baligtarin man ang mundo, lagi siyang nandito sa puso ko. Kahit siguro na magka amnesia ako, siya lang ang hindi ko makakalimutan. Hindi lang siya nandito sa isip ko pero naka ukit ang lahat lahat ng ala ala niya dito sa puso ko.
Si Gabriel Mercado, ang lalaking mahal at minamahal ni Cezzainne Martin ay palaging mananatili sa puso ko. Kinuha man siya ni Lord sken alam kong lahat ng yun ay may rason at may kapalit. Sabi nga nila, hangga't hindi pa happy ending, hindi pa tapos ang kwento.
Kahit kailan hinding hindi ako magsisi na nakilala ang isang Gabriel Mercado sa buhay ko kahit alam kong ganito ang kahahantungan namin. Dahil skniya, nalaman ko kung pano magmahal ng totoo at tunay.
Forever: Pang habang buhay
Always: Lagi-lagi
I realized that those two words aren't just pertaining to the living things cause even when's gone...
I will forever and always love him.. Lagi lagi at pang habang buhay kitang mamahalin, Gagabb, my first love.. Forever and Always..
THE END.
***
Echay's Note: KYAAAAAAAAAAAAAAA! End na siya. Lungkot ba nang ending? Weeeeh! Hindi naman! XDD
May special parts po kung paano nagka balikan si Laura at ang babes niya, nandun na din ang story ni Jel at John :D
At meron din pong special chappies si Cez na entitled na: After Life
SPECIAL CHAPTERS WILL BE POSTED IN MY WEBBY: astoldbyechay.weebly.com; I-aanounce ko na lang kung nai-post ko na po. XDD
ABANGAN NA LANG PO! WALA PO TONG BOOK TWO OR KUNG ANO MAN XDDD
Soft copies? Pag iisipan ko pa po. Takot ako sa plagiarism. :)
MARAMING MARAMING SALAMAT SA LAHAT NG SUMUPORTA! LOVE LOVE KO KAYO!
READ MY NEW STORY: My Best Friend's Wishes